Paradygmat jest istotny dla badań naukowych.

Imię: Bernhard

Nazwisko: Oxenstierna

Charakter:

Bernhard cechuje się dość oryginalnym umysłem, ale to zauważa się z czasem… Pierwsze, co rzuca się w oczy, to pozorna flegmatyczność. Szwed jest wytrwały, cierpliwy i łagodny. Nie ma w nim agresywności lub rywalizacji. Jego zdaniem świat jest po to, aby wybrać z niego, co najlepsze i wykorzystać przyjemne strony życia. Niestety, świat uważa, że nie po to ma Szweda, żeby mu było dobrze. Ba! Jeszcze by się taki przyzwyczaił i nie byłoby z niego żadnego pożytku. Dlatego właśnie świat bardzo lubi doświadczać Bernharda. On się jednak nie zraża i prze dalej. Co go nie zabije… niech lepiej ucieka, bo gdy maska milczka zniknie, bliższe otoczenie zamienia się w pole bitwy. A sam Bernhard? Powiedzmy, że na jakiś czas traci przytomność umysłu. Jednak taki przypadek został odnotowany w historii tylko jeden raz. Jeśli poczuje się panem sytuacji, emocje go opuszczają. Spokojem i rozwagą można go całkowicie rozbroić. Nigdy natomiast nie należy walczyć jego bronią. Nigdy.

Patrzy dalej i głębiej w przyszłość niż inni. Czasem za daleko. Wtedy często ludzie nie rozumieją go i traktują jako dziwaka. Bernhard jednak nie zraża się tym. Jest trochę wyniosły w stosunku do innych i chętnie przebywa w samotności. W końcu niełatwo znaleźć kogoś o podobnym sposobie myślenia i równie wnikliwym intelekcie. Nierzadko można odnieść wrażenie, iż Bernhard ma zamiar rozbierać na części i odbudowywać każde pojęcie i system, z którymi się styka. Otóż nigdy nie zajmie zdecydowanego stanowiska, jeśli czegoś nie zrozumie od podstaw.

Niestety kontakty towarzyskie nie należą do jego mocnych stron. Porusza się przez życie tak jakby było ono planszą szachową, na której figury przemieszczają się z rozwagą i inteligencją, zawsze oceniają nowe taktyki, strategie, oraz plany w razie nieprzewidzianych okoliczności stale przechytrzając swoich rówieśników, aby utrzymać kontrolę nad sytuacją. Bernhard woli być niezależny i samowystarczalny niż polegać na kimś lub na czymś innym. Lepiej jest być samemu niż przebywać w złym towarzystwie. Swoich uczuć nie akcentuje, nawet nie uzewnętrznia.

Szwed zmaga się z wyrażaniem swoich emocji i uczuć jednak przekonanie, że jest nieczuły, lub co gorsza, że w ogóle jest pozbawiony osobowości jest dla niego bardzo krzywdzące. Przewidywanie uczuć, to jego słaba strona, o empatii już nie wspominając… Skoro nie potrafi ocenić własnych motywacji, to jak ma sobie poradzić z cudzymi?  

Przez całe życie za czymś goni, zastanawiając się dopiero w biegu, za czym i w jakim celu. W głębi duszy trapi go niepewność. Jest pełen inwencji, stale coś ulepsza, usprawnia i reformuje. Lubi brudzić sobie ręce, wtedy jest w swoim żywiole. Nudzą go wszelkie zasady, zwyczaje i etykieta. W tym względzie jest ignorantem, a można nawet rzec, że buntownikiem. Potrafi walczyć o swoje, a kiedy to robi jest przebiegły, zimnokrwisty i nieustępliwy. Bernhard nie ma litości dla nieudaczników i słabszych od niego. Nie można go wtedy przekupić ani ugłaskać. To samo tyczy się nadwyrężenia jego zaufania. Jeśli raz powinie ci się noga, Szwed ci tego nie zapomni.

Oprócz trudnych cech charakteru, Bernhard ma również parę zalet. Jedną z nich jest żelazna wola. Gdy inni mają już dosyć, on dopiero się rozkręca. Nie pobłaża własnej ani cudzej słabości, ale najbardziej wymagający jest w stosunku do siebie. Jest też bardzo lojalny w stosunku do sprawdzonych znajomości. Do tych nowszych podchodzi z przymrużeniem oka. Żałuje, że dał nieodpowiednim osobom zbyt wiele szans, by go skrzywdzili. Powoduje to konflikt na linii rozum-serce.  

Bernhard ma nieco makabryczny humor i skłonności do mówienia strasznych rzeczy. Bardzo trudno wyczuć, kiedy żartuje, a kiedy mówi poważnie. Przez większość czasu pozostaje niewzruszony.

Wygląd :

Niecodzienny, głównie z uwagi na sylwetkę…i twarz.
Od ogółu do szczegółu, Bernhard mierzy nieco ponad 190 cm. Do tego jest bardzo szczupły, dlatego z daleka wygląda jak dobrze ubrany wiatrowskaz. Jego wygląd można nazwać nieurodzajnym. Nie chodzi o to, że Szwed jest nieurodziwy. Na pewno musi być na świecie osoba, której by się spodobał. Rzecz w tym, że jego uroda nie jest zbyt zachęcająca. Można powiedzieć, że jest dostojny, majestatyczny, ale na pewno nie przystojny. Nieco kanciasty z kościstymi ramionami i specyficznym nosem. Szwed jest szczupły i wysoki, dlatego bardzo trudno mu przybrać na masie. Zresztą, niezbyt mu na tym zależy. Może nie ma takiej samej kondycji jak w XVII wieku, ale wciąż ma krzepę.

Twarz jest ciężka. Wpisuje się w jedną z kategorii estetycznych, określaną najczęściej, jako przeciwieństwo piękna. Czasem pełni funkcje antykoncepcyjne, innym razem estetyczne, a niekiedy nawet komiczne. Bernhard ma pociągłą buzię, o ostrych rysach, bez żadnych znaków szczególnych. Proste czoło, brwi w kształcie noża, a pod nimi lodowato-niebieskie ślepia. Spojrzenie bywa elektryzujące, choć sam Bernhard czasem nad nim nie panuje. Oczywiście, kiedy chce, potrafi wyglądać strasznie. Szwed chowa oczy za szkłami, które umożliwiają mu bezpieczne poruszanie się po świecie pełnym obiektów, które z trudnością może dostrzec. Jest to oczywiście spowodowane wadą wzroku. Nie raz zdarza się, by Bernhard godzinami szukał okularów, które przesunął sobie na czoło. Po prostu o tym zapomina. Wtedy lepiej zwrócić mu uwagę, że ich miejsce jest na nosie. Jeśli już o nim mowa, to jest cienki i wąski. Taka klamka na środku twarzy. Nie raz złamany, a jednak wciąż pozostaje prosty. No, nie licząc niewielkiego zgrubienia przy nasadzie. Usta ma wąskie, najczęściej zaciśnięte na wieki wieków amen. Włosy w kolorze słomy o poranku. Zwłaszcza po bardzo wietrznej nocy. Fryzura nie przypomina nic z tego świata. Jest to chybił trafił, krótko po bokach i z tyłu. Nasuwa się również krótka grzywka, która nijak nie zasłoni twarzy. A szkoda.
Jedyne co ma ładne, to głos.

Relacje:*
Dogadamy się.

Ciekawostki:

• Jeśli źle go potraktujesz, przestajesz istnieć.
  
• Jego drugim językiem jest sarkazm. Posługuje się nim bardzo biegle, w piśmie i w mowie.
  
• Gdyby płacono za martwienie się i wewnętrzne monologi, byłby miliarderem.
  
• To zaawansowany introwertyk.
  
• Ma problemy ze snem z powodu ciągłej gonitwy myśli.