Stacja paliw

Julchen starała się ograniczać korzystanie z uszkodzonej kończyny, jednak w obecnej sytuacji było to niemożliwe. Posykiwała z każdym podparciem się ranną nogą. Bez pomocy kogoś wprawionego w nastawianiu stawów się nie obędzie. Miała nadzieje, że Jayden jest gdzieś niedaleko. W połowie schodów obejrzała się do tyłu, aby sprawdzić, czy reszta ekipy idzie za nimi. Poczuła jak ściska jej się gardło, gdy nie mogła dostrzec Robyna i Dunji. Szybko odwróciła wzrok w stronę wyjścia z piwnicy. Gdy tylko dostrzegła stojącego niedaleko nieznanego osobnika spojrzała na Ekaitza.
-Chyba mamy towarzystwo - wyszeptała najciszej jak potrafiła.

Tiago nie miał w rękach pistoletu - a wiedział, że teraz mógłby się mu przydać. Nie był gotowy na walkę - w końcu nie on był trzonem siły bojowej drużyny. Miał inne zadania.
Teraz jednak musiał działać, by nie było ofiar. Schował się za ścianę koło okna. Mógł krzyczeć, ale mogli go nie usłyszeć.
Działał szybko. Trzymaną w ręku piersiówką przyłożył w szybę tak, by okno się rozbiło. Jeśli będzie miał wystarczająco dużo siły, może posypią się szkła i ostrzeże swoich krzykiem. Jeśli nie, na pewno zwróci uwagę i kupi swoim trochę czasu.

Rzut na wybicie okna

The member 'Portugalia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Cicho sarknał z nieukrywanym niezadowoleniem z całej tej sytuacji. Jeden kompan mniej mógł zawsze okazać się jedną opcją mniej w planie lub podbramkowej sytuacji. Chyba że akurat miało się problem z zapasami. No... niby z nimi nigdy jakoś specjalnie dobrze nie było na chwile obecną, ale nadal nie przędli aż tak źle, żeby musieć się pozbywać jednej z gęb do wyżywienia. Jaydenowi w każdym razie na pewno mocno nie przypadła metoda odstrzeliwania ich jak kaczki. Jedyny plus to migrena, która z uwagi na sytuację poszła póki co w zapomnienie.
Przykucnął przy ścianie i tak przykurczony zaczął się przemieszczać w stronę jednego z wybitych okien, ponownie mocno ściskając w dłoniach swój karabin snajperski.
- Nie widziałem zbyt dobrze, ale nie ma w tej okolicy zbyt wielu miejsc, gdzie ktoś mógłby zaczaić się i mieć dobre pole do równie ładnego strzału. Aidan... Oberwał czysto w tył głowy. Spróbuj się przyjrzeć temu cholernemu gruzowisku, które mijaliśmy idąc tutaj. - okoliczne baraki były chyba jedynym miejscem na w miarę bezpieczną kryjówkę oraz przygotowanie zasadzki.

Ogarnął, że zaczęli strzelać. Zresztą, trudno było tego nie zauważyć. Zaklął brzydko i natychmiast odskoczył. Zaraz też skrył się za pobliską kupą złomu. No, chociaż na to się przydała. Sytuacja najlepiej nie wyglądała, tak na dobrą sprawę to nie wiedzieli nawet, kto to do nich strzelał, a taka wiedza mogłaby się przydać. Chociaż to i tak nie był w tym momencie największy problem. Wyjrzał zza tego złomu, starając się cokolwiek dostrzec, chociaż w tym położeniu pewnie i nic nie wypatrzył. No i trudno, za wiele zrobić nie mógł, ale z tego, co ogarniał nikogo ze swoich też już nie trafi, to i się znowu zaraz wychylił i strzelił, celując w stronę, z której padały strzały. Pewnie i tak pudło będzie, ale jak nie spróbuje, to się nie dowie, a tamci i tak znali już ich położenie, inaczej nie marnowaliby cennych nabojów.

The member 'Serbia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Raczej nie zwracała uwagi, kto w drużynie jakie obuwie nosi, ale wystarczyło spojrzeć wyżej, żeby się przekonać, że jednak jest to ktoś obcy. No a wiadomo, przeważnie obcy=wróg. Zwłaszcza, jeśli plącze się w miejscu, gdzie przed chwilą jeszcze byli Timo i Jayden. Na oczywiste stwierdzenie Julchen nie odpowiedziała, skinęła jedynie głową. Puściła albinoskę, upewniwszy się wcześniej, że ta się nie wywróci, tylko znajdzie oparcie w ścianie czy tam barierce. Broni, wyjętej jeszcze w piwnicy, nie schowała, więc teraz można było zrobić z niej użytek. Szybko oddała strzał, celując w intruza.

The member 'Kraj Basków' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Jedyne, co w tej sytuacji Lejli pozostało, to jak najszybciej zbiec z pola rażenia i ukryć się gdzieś. Upadek owszem dawał jej czas na namysł, ale miała tylko moment na podjęcie decyzji dokąd uciekać.
Miotając wzrokiem po najbliższym otoczeniu zdecydowała się na szalony sprint za kupę złomu, tą spoczywającą najbliżej stacji.
Jednocześnie tą, od której dzieliła ją największa odległość. Ale kto czasem nie ryzykuje, ten musi liczyć się z przykrymi konsekwencjami.
Wzięła płytki oddech, jak przed każdą taką akcją, poderwała błyskawicznie w górę i rzuciła do biegu, z nadzieją, iż żadna kula jej nie trafi. W głowie kołatała tylko myśl o tym, że w środku nadal są uwięzieni członkowie grupy.

The member 'Bośnia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Naprawdę trzeba mieć ogromnego pecha, żeby spudłować z tak małej odległości. No ale trudno, nie ma co się nad tym zastanawiać, zwłaszcza, że przeciwniczka rozpoczęła kontratak. Nad sensem słowa wykrzyczanego przez nią też nie było co rozmyślać, na to przyjdzie czas później, o ile w ogóle. W każdym razie można się było domyślać, że jeśli w budynku jest ktoś jeszcze, to nawet jeśli jakimś cudem wcześniejszy strzał nie został zauważony, to krzyk najprawdopodobniej innych zaalarmował.
Eskarne spróbowała zejść z drogi włóczni, to w sumie było niezbędne, żeby móc ponownie zaatakować.

The member 'Liseł!Baskonia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Julchen złapała równowagę przytrzymując się poręczy. Postanowiła obserwować poczynania towarzysza. Zacisnęła zęby, gdy ten spudłował. Wychyliła się bardziej, żeby zobaczyć przeciwnika. Prawdę mówiąc spodziewała się czegoś gorszego, ale z doświadczenia wiedziała, że wroga nie należy lekceważyć. Zwłaszcza, że zachowanie ludzi z takimi malowidłami na twarzy i dzidami zazwyczaj ciężko przewidzieć.
Po raz kolejny strasznie zirytował ją stan jej kolana. Gdyby nie to, bez dłuższego zastanowienia ruszyłaby na napastniczkę z szablą. Pomimo tego nie miała zamiaru zostawiać Ekaitza samego. Wyjęła swoją broń palną, zapewniła sobie stabilność ścianą i metalową rurką a następnie wymierzyła prosto w głowę przeciwniczki.

//*rzuca kostką*

The member 'Prusy' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Timo nie był teraz zbyt mobilny, ale z trudem udało mu się dotrzeć do osłony. Ba, nawet niebawem w pobliżu pojawili się towarzysze niedoli, do których wolał nie krzyczeć, więc czekał aż go dostrzegą, mając nadzieję, że jednak go nie zastrzelą od razu.
Zaciskając zęby, żeby sobie ulżyć w bólu, nieszczęsny, jedyny rycerz na placu boju dzierżył swojego ukochanego Pogromcę Moskitów. Był zimny jak zwykle. Timo miał głębokie postanowienie, by umrzeć z nim w garści. Może dzisiaj da się to zrealizować!
Nie do końca wiedział, co się dzieje, chociaż nieomal oberwał już z kulki, a domyślał się, że chyba nikt ze swoich tego jakoś bardzo nie pragnął. No, może Vuk, bo po Vuku można spodziewać się najgorszego.
Chłopak pomyślał, że wyczynem godnym pieśni (chyba) byłoby podkradnięcie się od tyłu i zlikwidowanie wroga. Tylko pierw trzeba z grubsza wiedzieć, gdzie on jest. W tym celu wyjrzał, by spojrzeć zza ciężarówki.
Czy udało mu się coś przydatnego zobaczyć? Czy już padnie trupem?

The member 'Finlandia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Pech to pech, grot włóczni dosięgnął ramienia dziewczyny. Szczęście w nieszczęściu, że nie została ciachnięta jakoś poważnie i rana była płytka. O ile na grocie nie znajdowała się jakaś trująca substancja i do rany nie wda się jakieś zakażenie, to są szanse, że nie to będzie przyczyną śmierci Ekaitz. Unik nie wyszedł, ciężko też było w takiej sytuacji przeładować broń i ponownie strzelać, a fakt, że tuż obok ze świstem przeleciał jakiś pocisk, też sprawy nie ułatwiał. Przeciwniczka zresztą nie zamierzała odpuścić i próbowała rozbroić Eskarne. Pozostawało uskoczenie przed kijem.
Jeśli tylko się uda zrobić unik i stanąć pewnie na nogach, szybkie przeładowanie broni i ponowny atak nie powinny sprawić problemu.

The member 'Kraj Basków' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :

Udało się! Ostrzegł swoich. Ale pozycja w oknie była już spalona. Nie mógł się wychylać, bo najpewniej dostałby od razu z kulki prosto między oczy.
Trzymając się nisko przy podłodze, cofnął się do korytarzyku. Nie dało się nie słyszeć krzyku z dołu. Postanowił pomóc, na krótkie dystanse być może będzie skuteczny.
Kolejny raz odezwał się ból w trzewiach. Miał ochotę zwymiotować, ale na to najwyraźniej przyjdzie czas później. Teraz musiał działać, ratować Dusię!
Wyciągnął swój krótki, ale nad wyraz solidny nóż, wyglądający na wojskowy. Czasem Tiago opowiadał, że nóż należał od jego ojca, ale tak naprawdę znalazł go kiedyś w zgliszczach i nie pochwalił się znaleziskiem grupie bojąc się, że mogą mu go odebrać.
Szybko przeszedł na krawędź piętra, tam, gdzie wcześniej został podsadzony. Napastniczka znajdowała się tuż pod nim, a wyglądało na to, że Elkaitz i Julchen nie radzą sobie zbytnio.
Miał nadzieję, że kobiety w porę spostrzegą, co się dzieje, i nie będą atakować dalej gdy on, jak ma w planach, powali łupieżcę z włócznią wbijając nóż w jej kark.
Oby trafił.
Oby nie połamał nóg.

The member 'Portugalia' has done the following action : Kostka

---

'Kostka' :