República de Nicaragua
Imię i Nazwisko:
Macarena Sandino
Charakter:
Nikaragua jest osóbką przede wszystkim ciekawską i pełną życia. Chciałaby poznać świat, odkryć wszystkie jego tajniki, dowiedzieć się jak najwięcej o otaczających ją rzeczach, miejscach i ludziach. I na chęciach zazwyczaj się kończy. Macarena jest niezwykle niezdecydowana i łatwo traci cierpliwość. Zajęcia zmienia jak rękawiczki, chyba, że chodzi o sjestę. Ma w sobie dużo energii, ale na odpoczynek zawsze znajdzie czas, chociażby króciutki. Nie ma zbyt dobrej pamięci, a nauka przychodzi jej z pewnymi trudnościami. Wiedzie się u niej nie najlepiej, mimo to stara się być pogodna i uśmiechnięta.
W stosunku do innych ludzi jest bardzo ufna i prawie całkowicie od nich zależna. Sama z wdzięcznością przyjmuje każdą pomoc, stara się też – z różnymi skutkami – ofiarowywać własną. Nie potrafi długo chować urazy, co w jej położeniu jest wielką zaletą. Jest łatwowierna, a przy tym często reaguje bardzo emocjonalnie. Po swoim byłym opiekunie odziedziczyła problem z rozczytywaniem ludzkich intencji. Nie należy do istot strachliwych. Rzadko się denerwuje, ale kiedy już coś wyprowadzi ją z równowagi, wybucha niczym wulkan, których ma u siebie około sztuk 40. Agresja mija jej równie szybko jak się pojawia, i zaraz potem zachowuje się tak, jak gdyby nic się nie stało. Kocha pływanie, a od spędzania czasu nad wodą woli tylko siedzenie pod jej powierzchnią.
Wygląd:
Już na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że Nika jest latynoską. Świadczy o tym przede wszystkim kolor jej skóry, przywodzący na myśl kawę z mlekiem. Elementem przykuwającym wzrok są z pewnością jej długie, czarne włosy, układające się w artystyczny nieład. Przedziałek zazwyczaj znajduje się po prawej stronie, choć zdarza mu się przemieszczać w inne miejsca, a wtedy włosy opadają na twarz zasłaniając ją. Niektóre kosmyki swobodnie odstają od reszty fryzury i nie dają się przygładzić. Kolejną charakterystyczną cechą są duże, brązowe oczy, w których zauważyć można wesołe iskierki.
Próbując oszacować wiek Niki na podstawie jej wyglądu, najczęściej przypisuje się jej 12-14 lat. Jest bardzo szczupła i niezbyt wysoka. Nosi zwiewne sukienki, bardzo często w kolorach swojej flagi: bieli i błękicie. Czuje się w nich wygodnie i nie krępują jej ruchów, o ile nie są za krótkie. Z biżuterii czasem zakłada bransoletki na nadgarstki lub kostki. Odskocznią od sukienek są tradycyjne indiańskie odzienia oraz strój piracki, Morze Karaibskie zobowiązuje.
Relacje z innymi:
- Hiszpania – były opiekun, przez Nikę nazywany „papá". Zdarza jej się źle akcentować i zamiast tatusia wychodzi jej „papa” - środkowoamerykańskie słowo określające ziemniaka. Zajmował się nią od 1502 do 1821 roku, kiedy to ogłosiła niepodległość. Ma do niego szacunek, ale nie cieszy się on u niej tak wielkim autorytetem jak kiedyś. Wielu rdzennych mieszkańców zginęło przez przywleczone choroby lub zaniedbania Hiszpanów, o co jednak nie ma do niego żalu, w końcu kochał swoją hija, prawda? Przejęła od niego wiele zwyczajów, wiarę, i wyżej wspomniane kłopoty z odczytywaniem nastrojów.
- Meksyk – ma go za starszego braciszka. Kiedy tylko postanowił wyrwać się spod hiszpańskiej kurateli poszła za nim i przez pewien czas (całe długie dwa lata!) pozostawała pod jego opieką. Odeszła od niego, kiedy z cesarstwa postanowił stać się republiką. Bardzo sobie go ceni, uważa nawet za najmądrzejszego z rodzeństwa. I mu zazdrości.
- kraje Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej – czytaj Gwatemala, Honduras, Kostaryka i Salwador - najbliższe rodzeństwo. Wspólnie odeszli od Hiszpanii,a kiedy w 1823 roku wspólnie odeszli od Meksyku postanowili dalej trzymać się razem, jako twór wzorowany ma Stanach Zjednoczonych, ZPAŚ. Przynajmniej do czasu, bo w 1838 roku wybuchła wojna domowa,a Honduras postanowił zająć się własnymi sprawami. Oficjalnie ZPAŚ rozpadło się 1841 roku, choć już w 1840, jak to w rodzinie bywa, nie chcieli mieć ze sobą nic wspólnego. Spory zostały jednak zażegnane i obecnie dogadują się całkiem nieźle. Najlepsze kontakty Macarena ma z Kostaryką i Salwadorem.
- Anglia i jego wesoła gromadka – Są jej obojętni. Czasem ma jakieś mgliste wspomnienia, wtedy poziom sympatii gwałtownie spada, innym razem pojawiają się jakieś cieplejsze uczucia.
- USA – Jeśli jest ktoś, za kim Nika nie przepada, to właśnie za Alfredem. Ma mu za złe okupację, inwazję w 1909 roku, zabicie bohatera narodowego, wsparcie reżimu wojskowego, finansowanie wrogów politycznych oraz utworzenie antyrządowych grup zbrojnych. Niewypowiedziana wojna USA przeciwko Nikaragui trwała od 1981 do 1989. W jej trakcie zginęło 40 tys. ludzi, głównie cywili. Ceni go jednak jako partnera handlowego.
- UE - W maju 2010 r. w ramach odbywającego się w Madrycie szczytu UE-AŚ, Nikaragua, wraz z pozostałymi krajami regionu, podpisała tekst Umowy Stowarzyszeniowej z UE. Porozumienie obejmuje aspekty polityczne i gospodarcze oraz współpracę w zakresie rozwoju. Macarena bardzo lubi swoich europejskich znajomych, chociaż nie zawsze ich rozumie. Czasem nie rozróżnia, czy ktoś należy do Unii, czy nie.
- reszta – Lubi praktycznie każdego, o ile ma dla niej choć troszeczkę szacunku. Dosyć często zdarza jej się mylić osoby, a rozróżnienie kontynentów czasem przekracza jej kompetencje.
Dodatkowe informacje o postaci:
-Uwielbia zapach kawy, chociaż sama za często jej nie pija.
- Fascynuje ją elektronika. Jest to dla niej towar luksusowy, którego odrobinę się obawia. Nie ułatwia jej fakt, że w jej kraju jest najdroższy prąd w całej Ameryce Środkowej.
- Jest katoliczką, a jej imię oznacza „błogosławiony”
- Jako zwierzątko trzyma
Carcharhinus nicaraguensis, słodkowodny podgatunek rekina tępogłowego, występujący tylko w jeziorze Nikaragua w Nikaragui. Wabi się Momo na cześć wulkanu Momotombo, będącego symbolem kraju.
Ciekawostki o kraju:
- Dewiza Nikaragui „En Dios Confiamos" to hiszpańskojęzyczna wersja „In God We Trust”.
- Walutą jest Córdoba
- Pierwotnie Kanał Panamski miał być wybudowany w Nikaragui.
- Kod samochodowy to NIC
- Przekraczając granicę, należy okazać bilet powrotny lub umożliwiający kontynuację podróży, a także mieć 500 USD w gotówce.
- Jest największym eksporterem kawy w Ameryce Środkowej, jednocześnie krajem największym powierzchniowo i z drugą największą korupcją.
- Flaga wzorowana jest na fladze Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej.
- Obecna wersja godła pochodzi z 1999 roku. Trójkąt reprezentuje równość, pięć zielonych wulkanicznych gór w polu błękitnym symbolizuje jedność i przyjaźń pięciu krajów środkowoamerykańskich położonych pomiędzy Oceanem Spokojnym a Morzem Karaibskim. Tęcza nad nimi to symbol pokoju. Czapka frygijska z promieniami symbolizuje promieniującą wolność.