TABLICA OGŁOSZEŃ

Event uznaję za rozpoczęty!

Załogi i statki:
Bizon – potężna kupa dech, napakowane krowiszcze, z grzeczności nazywane okrętem. Ciężki, wytrzymały, trudny do manewrowania. Najlepiej radzi sobie na długich dystansach, potrzebuje trochę czasu, by osiągnąć przyzwoitą prędkość.
- Tiago da Costa
- Jayleen Haymich
- Martijn van den Berg
- Evan Griffit


Mżawka – drobiazg, mała, zwrotna, lekka, niezbyt wytrzymała, łatwo poddająca się wiatrom łódź. Gładko przyspiesza, wręcz prostacka w obsłudze i konserwacji. Pozbawiona udogodnień, swoją ciasnotą zmusza do socjalizacji nawet najbardziej zaciekle zindywidualizowane jednostki.
- Timo Väinämöinen
- Eskarne Perea
- Alfred F. Jones


Kuternoga – średniej wielkości okręt o umiarkowanej zwrotności i więcej niż przyzwoitym napędzie, którego obsługa wymaga szczególnej troski. Zwykle używany przez marynarkę. Ma sporo defektów i bardzo łatwo zepsuć nawet najbardziej wytrzymałe elementy.
- Penaia Apinelu
- Rinyalushin Seathron
- Ivan Bragiński
- Bernhard Oxenstierna


U Pana MacQuartza trwa bankiet! Zapraszamy do zabawy!
Bankiet potrwa 2-3 dni, w zależności od potrzeby graczy.

Drodzy czytelnicy!

Lada moment rozpocznie się bankiet u człowieka, którego znają dosłownie wszyscy, którym zdarzyło się wyścibić nosa z domu przez ostatnie kilkadziesiąt lat. Pan Scott MacQuartz - legenda, a nie istota ludzka - organizuje swój tradycyjny już wyścig dla asów żeglugi. Nie sposób wyliczyć nazwisk, których gwiazdy zabłysły już w tych zawodach (aczkolwiek my pokusiliśmy się o stworzenie takiej listy - można przeczytać w specjalnym dodatku tylko za 5.99). Zabłysły i zgasły, gdyż wyścig jest tyle pasjonujący, co zabójczy.
W tym roku w zawodach startuje prawdziwa perełka - Jayleen Haymich - wielokrotna złota medalistka zaszczytnej dyscypliny, jaką jest jazda na desce solarnej.

Z panną Haymich udało mi się porozmawiać jeszcze chwilę przed ogłoszeniem składów drużyn.

Reporter: Panno Haymich, można zamienić słowo?
Jayleen Haymich: Myślę, że tak.
R: To zajmie dosłownie chwilę. Parę pytań. Dla wielbicieli.
J.H.: Wielbicieli? No, skoro uważa pan, że mam wielbicieli.
R:Nie dość, że urocza, to skromna. Przecież jest panienka kilkukrotna mistrzynią.
J.H.: Ach, to prawda? Ale robię dla przyjemności, nie dla sławy. Bycie mistrzynią wyszło samo z siebie.
R: Więc i dla przyjemności bierze panienka udział w tym wyścigu? W przeszłości ginęli w nim ludzie.
J.H.: W tym wyścigu? Dla przyjemności i z ciekawości. Nigdy nie wybierałam się bardzo daleko. I cóż, wiem, że ryzykuję.
R: Ten dreszczyk? A jak ocenia panienka przeciwników?
J.H.: Większości z nich nie znam. Poza tym jeszcze nam nie powiedziano z kim będziemy w załodze, więc nie wiem kto zostanie moim przeciwnikiem.
R: Jakieś preferencje odnośnie załogi?
J.H.: Żeby znali się na tym co mają robić i nie byli kłótliwi. Jako załoga musimy współpracować.
R: Ale nagroda dzielona jest na głowy...
J.H.: Dlatego każdy powinien dać z siebie wszystko. Żeby zasłużyć na swoją część.
R: Rozumiem. Nie będę już panience zabierać czasu. Jeszcze jedno, ostatnie pytanie
J.H.: Nie zabiera pan, przecież czekamy na rozpoczęcie bankietu. Słucham?
R:Po ostatnim, brawurowym zwycięstwie panienki, Liga Spirytualna wysunęła przypuszczenia, że swoje zwycięstwa zawdzięcza panienka, cytuję "opętaniu przez trzydzieści dwie i pół duszy galaktycznej foki", uchyli panienka rąbka tajemnicy?
J.H.:*milczenie, śmiech* Że co proszę? Może pan przekazać, że moje zwycięstwa zawdzięczam treningom, które zaczęłam we wczesnym dzieciństwie.
R: Liga zaznacza także, że oferuje tani egzorcyzm w atrakcyjnej cenie.
J.H.: Przekaże im pan, że podziękuję, ale nie skorzystam.
R: Oczywiście, zostanie to opublikowane. W takim razie serdecznie dziękuję za wywiad i życzę powodzenia.
J.H.: Dziękuję~

W następnych dniach postaramy się o zamieszczenie szczegółowej relacji z przebiegu wyścigu oraz wywiady z uczestnikami, którym udało się przetrwać. Przypominamy też, że nadal przyjmowane są zakłady w tej ostatniej kwestii.

Pierwsi zawodnicy pojawiają się w przystani pana McQuarza już z samego świtu. Najwidoczniej wizja wygranej skutecznie uczyni skowronka nawet z najbardziej zatwardziałej sowy. Powietrze aż gęstnieje od napięcia. Już niedługo żagle wszystkich łodzi zostaną rozpostarte (chociaż stan Kuternogi pozwala przypuszczać, iż nawet tak prosta operacja może być prawdziwym wyzwaniem), a statki pomkną przez Eterium w nieznane*.


Pana Martijna van den Berga - światowej sławy meteorologa i promotora nałogów alternatywnych - spotykamy na dwie godziny przed startem.



Reporter: Halo, panie van den Berg? Czy mogę panu zająć dosłownie chwilę?
van den Berg: Tak, myślę, że tak.
R: Jak samopoczucie przed wyścigiem?
vdB: Czuję się doskonale. Wręcz nie mogę doczekać się już startu!
R: Godny podziwu entuzjazm, skąd czerpie pan taką radość przed wyzwaniem, niosącym z sobą prawie 50% ryzyko śmierci w paskudnych męczarniach?
vdB: Och, to proste. Napiłem się porządnie oraz wyspałem. Wszystko przede mną i jestem gotów wziąć to na klatę!
R: A jak wrażenia z wczorajszego bankietu? Błysk fleszów nie oślepiał za mocno?
vdB: Nie da się ukryć, było tłoczno, ale znośnie. No i przekąski były całkiem smaczne.
R:Wydaje się pan być bardzo praktycznym człowiekiem. Co powie pan na temat swojej załogi?
vdB: Załoga, załoga... ach, tak. Ta panienka, Jayleen, zdaje się być bardzo miłą osóbką. I pomocną. Z Tiago znaliśmy się już wcześniej, porządny człowiek. Tylko ten pirat wydaje się problematyczny, nawet nie przyszedł na kanapeczki! Zupełnie jakby bawił się z nami w chowanego...
R: Na przydzielonej wam łodzi zabawa w chowanego wydaje się być równie prawdopodobna...
vdB: Tak, nie narzekam na brak miejsca. Na tak sporym pokładzie będzie można bez problemu wykonać szamański taniec światła...
R: Szamański taniec światła?
vdB: Właśnie tak, to moja specjalność. Specjalnie na takie okazje jak ta. Na razie nie mogę więcej zdradzić!
R: Brzmi tajemniczo. Skoro już jesteśmy w temacie tajemnic... Podobno nie stroni pan od używki...
vdB: To zależy co rozumiemy przez słowo używka...
R: Podobno płyn...
vdB: ...och. Powiedzmy. Ale gdy nie mam mojego... małego dopalacza... pod ręką, to nie jestem wybredny. Chętnie też zapalę.
R: Rozumiem... jakie są pańskie przewidywania wobec przebiegu wyścigu?
vdB: Będzie ostro. Ale koniec końców to moja drużyna wygra!
R: I tego panu właśnie życzę.
vdB: Dziękuję.
R: To ja dziękuję za poświęcony czas.


*Mapki trasy można kupić w przystępnej cenie u pana Witolda z ulicy Browarnej.



Ogłoszenia drobne:

Sprzedam piec. Jeszcze niekradziony. Połowa ceny za pomoc. Do negoc.

Rozpoczyna się etap, w którym kostki będą mieć już decydujące znaczenie. W wypadku swoich akcji - rzucajcie  - droga wolna. Jeśli MG będzie potrzebował się wtrącić - to właśnie to zrobi. Nie ma potrzeby czekać na jego odpis co kolejka.

JAK UŻYWAĆ KOSTEK *KLIK*

MODYFIKATORY *KLIK*

Drodzy Państwo, czego w tym etapie nie było. Wybuchy, strzały, brawurowe akcje, porwane żagle, emocjonująca ostatnia prosta. Z pewnością ta część wyścigu dostarczyła nam wszystkim niesamowitych wrażeń. Po brawurowym starcie Bizonowi udało się utrzymać prowadzenie (anonimowa czytelniczka donosi, że zawdzięczają to szczególnej opiece bogini Tykre, do której to modliła się gorliwie od godziny szóstej dnia poprzedniego). Kuternoga i Mżawka dwa razy spotkały się burta w burtę, lecz ostatecznie to ta druga zatryumfowała.


Ku wielkiemu zaskoczeniu, nie tylko naszym, ale i organizatora (którego wydawało się, że nie zaskoczy już nic), Nessie doleciała na Thune jako ostatnia.

Jeszcze, w ostatniej chwili, udało nam się złapać jedną z zawodniczek: kosmicznej sławy snajperkę - Rinyalushin Seathorn.

Reporter: Przepraszam, przepraszam najmocniej, czy można zabrać chwilkę? Tak na świeżo?
Rinyalushin Seathorn: Oczywiście, nie ma problemu. Tylko nie za długo, bo mam jeszcze trochę pracy.
R: Oczywiście, że nie za długo. Pracy? Nawet teraz?
RS:Tak, jak widać, statek nie jest w najlepszym stanie. A żeby wszystko było w porządku, musi pracować cała załoga.
R: Właśnie, skoro mowa o załodze, jak szła wam współpraca?
RS:Doskonale. Mamy jednego z najlepszych mechaników w całym Eterium. Bernhard doskonale zna się na żegludze. A kapitan wie, jak zarządzać statkiem. Wszyscy pracowaliśmy zgodnie i bez opóźnień.
R: Ale ostatnia prosta okazała się być dla was zbyt trudnym wyzwaniem.
RS:Jak widać, statek jeszcze potrzebuje poprawek technicznych, ale jestem pewna, że się z tym uporamy.
R:Czyli jest pani pełna dobrych myśli. Jakie widoki i plany na kolejny etap?
RS: Cóż, na pewno dołożymy wszelkich starań aby wygrać ten wyścig.
R: W to nie wątpię. Nie jest pani z tych gadatliwych, jak widzę.
RS: W wojsku żołnierz ma skutecznie wykonywać rozkazy, a nie gadać. Gadać mogą panienki na targu.
R: Do których panienka Seathorn nigdy nie będzie się zaliczać?
RS: Daleko mi do takiego typu osoby, zresztą, najpierw musiałabym się ustatkować.
R: A ustatkowanie jest w planach?
RS: Najpierw trzebaby znaleźć odpowiedniego mężczyznę.
R: W załodze go nie ma?
RS: Życie pokaże.
R: Rozumiem, dziękuję za rozmowę.
RS: I ja dziękuję. Do zobaczenia.


Odpowiedzi w ankiecie, który z uczestników najlepiej nadaje się na przyszłego wybranka pani snajper, prosimy wysyłać na adres redakcji.

Gratuluję, poznaliście właśnie nowych kolegów!

Spoiler:

Ten pan po lewo umie udawać, że go nie ma. Służy mu do tego tarcza, wytwarzająca całkiem przekonującą osłonę holograficzną. Pan umie także strzelać. I fruwa.

Pan na prawo jest widoczny. Dysponuje naprawdę solidną piłką. To na pleckach to oczko. Tym oczkiem widzi. Pan umie i latać, i dreptać. Szuka przyjaciół.

Cojarobięzeswoimżyciem.
Rysunki bardzo poglądowe.