VI piętro - korytarze

Wielki hipogryf strzeże wejścia do wieży Gryfonów. Czarodziej w spiczastej tiarze stoi obok klatki schodowej prowadzącej do części Krukonów.

Nie wiedziała za bardzo, jak zabrać się do zadania, na które naciskała prefekt naczelna. Przecież chodzenie po ludziach i pytanie, czy może wiedzą coś o łajnobombach nie było najszczęśliwszym pomysłem. Prefektom ludzie też nie bardzo mieli ochotę się zwierzać, bo zawsze mogło to oznaczać ukaranie kogoś szlabanem czy odjęcie punktów dla domu.
Póki co ostrożnie szła korytarzem, patrząc czy coś nie rzuci się jej w oczy, co wydałoby się podejrzane.

Mógł przywyknąć do rutynowych spacerów po szkole, pomyślał, przechadzając się korytarzem szóstego piętra. Z jednej strony niby nic nowego, jednak z drugiej, teraz bez względu na godzinę mógł wałęsać się ile dusza zapragnie. Powinien to wykorzystać...? Ręka automatycznie sięgnęła do kieszeni szaty, wydobywając z niej znajomy list. "Włosy testrala" - pisali. Ciężko mu było powiedzieć, czy zdobycie ich stanie się z jego nową pozycją łatwiejsze, czy wręcz przeciwnie. Mnogość nowych obowiązków na pewno nie pomagała.
Westchnął cicho do swoich myśli i wyszedł zza zakrętu, niemalże wpadając na Rin.
- Kogo to moje oczy widzą. Patrol? - zagadnął, przystając.

Zatrzymała się natychmiast, kiedy przed nią wyrosła nagle znajoma postać. Dziewczyna zmarszczyła brwi, ale zaraz się rozpogodziła na widok Evana, nawet jeśli przypomniał jej o tych obowiązkach. Chyba za bardzo skupiała się na pracy prefekta, owszem, było to dość ważne, ale nie powinna wyskakiwać z tym na widok każdego i raczej zacząć coś robić.
-Uhum. Wolałabym załatwić tę sprawę. Wiesz, z łajnobombami. Zwłaszcza, że nie wiem, co ty robisz w tej sprawie. Albo Majid - skrzyżowała ręce, patrząc na niego z wyczekiwaniem. Niech się pochwali wynikami.

- Przysięgam, że tym razem nie obijam się jak zwykle – uniósł ręce w poddańczo-obronnym geście. - Szczerze powiedziawszy już nawet na to brak mi jakoś czasu – skrzywił się nieznacznie. Lubił polenić się od czasu do czasu i nigdy się z tym jakoś szczególnie nie krył. Rin zapewne również o tym wiedziała. Niestety, obowiązki prefekta sporo komplikowały. Co nie znaczyło, że nie dostrzegał również i plusów.
- Pierwszaki nie wydają się zbyt wiele wiedzieć. Dzieciaki zazwyczaj łatwo rozpracować - miał w tym wprawę chcąc nie chcąc. - A co z tobą, Pani Detektyw? Jakieś nowości w śledztwie?

Niemal jak akcja konspiracyjna, brakowało tylko pozostałych prefektów (podobno trzech to już kompania, a jeśli jest więcej?).
-Jak zwykle, hm? O nic Cię nie oskarżałam, a już się bronisz. Pytania zadać nie można? -uśmiechnęła się lekko złośliwie, pochylając się lekko do przodu.
-Dowiedziałam się, że zaatakowano Arthura - jej mina mówiła, iż nie ma absolutnie nic przeciwko temu -Może coś pamięta z tego? Albo coś rzuciło mu się w oczy? - stwierdziła, nie ujmując jednak, kto ma z nim porozmawiać.
Zerknęła na mysz, nieco odruchowo i chciała znów wrócić do Evana, kiedy w międzyczasie zwierze zniknęło sobie w ścianie jak gdyby nigdy nic.
-...widziałeś to? - spytała ze zdziwieniem w głosie, robiąc krok w kierunku ściany.
-Chyba powinniśmy to sprawdzić... - ciągnęło ją do odkrycia, cóż mogło kryć się za tą ścianą. Pewnie coś ważnego, tak przynajmniej czuła.

- Staram się być zapobiegawczy – wyjaśnił polubownie, zaraz znowu luźno opuszczając ręce po sobie. Swoją drogą, właśnie teraz, dokładnie w tym konkretnie momencie nieziemsko chętnie wyrwałby się na błonia i uciął krótką drzemkę w trawie.
- Kirkland? – wolał się dopytać na wszelki wypadek, choć już przeczuwał twierdzącą odpowiedź. Arthur Kirkland nie był kimś, za kim większość osób – w każdym razie z ich roku - przepadała. Co poradzić? Miał ciężki charakter, z którym tak na dobrą sprawę mało kto sobie radził.
- Tak czy inaczej, na pewno warto go zapytać. Skoro nie mamy żadnych lepszych poszlak, trzeba łapać się każdej możliwości – gdyby potrzeba przeprowadzenia rozmowy właśnie padła na niego, zapewne nieszczególnie próbowałby się wykłócać. Kiedy trzeba, potrafił dogadać się dosłownie z każdym. A z Arthurem wcale nie miał jakichś przerażająco złych relacji.
- Mysz? – przyuważył pospiesznie umykające zwierzątko i z ciekawością obserwował je do momentu-... Wchłonięcia przez ścianę? - Poważnie? – początkowo uniesione w zaskoczeniu Brwi, teraz zmarszczyły się z leksza. - Rin. Zachowajmy ostrożność – zwrócił się do niej poważnym tonem, wbrew sobie stawiając pierwszy krok w stronę ściany. - Czujesz to? - mowa o niecodziennych sensacjach, jakie nagle wzbudziła w nim magiczna anomalia.

Pewnie zamierzała zrzucić kwestie związane z zapytaniem Arthura na Evana, bo ona się z nim nijak nie dogadywała. Czy też raczej, on jej nie trawił i przez to ona jego. Nie jej wina, ze Arthur tak ciągnął do Tiago czy coś. Niech go zaprosi na randkę, jak tak mu zależy.
Dalsza rozmowa o obowiązkach i misji wywiadowczej jakoś przestała mieć dalszy sens w obliczu nowego odkrycia.
-Uhum - potwierdziła powinność bycia ostrożnym. Wyjęła ostrożnie różdżkę i spróbowała dotknąć nią lekko ściany, zastanawiając się, czy nic po drugiej stronie nie zabierze jej różdżki, albo jej nie wciągnie do środka.
-Tak, czuję. I chyba dlatego powinniśmy to sprawdzić

Uczucie skomplikowanego uniesienia oraz ekscytacji nie opuszczało go ani na moment. To chyba pierwszy raz, żeby tego typu doznania kopnęły go bez wyraźnego powodu. I ewidentnie nie zamierzały póki co znikać!
- Mówisz to z obowiązku, czy może raczej ciekawości? - zerknął w jej kierunku z cieniem uśmiechu na twarzy, po czym odczekał chwilę, wracając wzrokiem do różdżki wsuniętej w ścianę. O ile wszystko poszło pomyślnie i bez dziwnych ewenementów, zamierzał zaraz po niej samemu spróbować wsunąć w ścianę rękę.

Jakoś wolała wiedzieć co i dlaczego. Nie zamierzała narzekać, bo właśnie przeżywała sobie dość miło, ale w sumie to co się kryło za tą ścianą? Ano,trzeba by sprawdzić.
-W sumie szkoła chyba nic bardzo groźnego nie wymyśliła dla uczniów, prawda? - stwierdziła, nie do końca pewnie.
Popatrzyła na ścianę, ale przecież nie może stać i czekać wiecznie. Evan też nie krzyczał, więc chyba można przejść bez oporu. Najpierw jednak wsadziła głowę, coby zobaczyć, co jest po drugiej stronie.

Pomajtał faktycznie palcami na próbę, z trudem powstrzymując impuls, który namawiał go do wskoczenia za ścianę jednym susem.
- A zatem panie przodem - cofnął rękę tylko po to, aby wykonać w stronę ściany gest godny profesjonalnego kelnera, który właśnie zaprasza swojego gościa do stolika. Sam też nie czekał długo, ponieważ jak Rin wsadziłą w ścianę łepetynę, tak on postanowił po prostu wleźć w nią cały. Różdżkę trzymał w pogotowiu.

Kiedy upewniła się, że nic nie zamierza się na nich rzucić, przeszła całkowicie przez ścianę wchodząc ostrożnie do pomieszczenia.
Rozejrzała się i musiała przyznać, że akurat tego się nie spodziewała. Nie, żeby miała coś do tego pomieszczenia, ale wydawało jej się, że będzie to coś bardziej...tajemniczego? No, tylko może ta sakiewka na środku wyglądała nieco podejrzanie.
-Jak myślisz, co jest w środku? - spytała kolegę, podchodząc nieco bliżej, ale trzymając różdżkę w pogotowiu.

Okrążył piedestalik, przyglądając się umieszonemu na nim przedmiotowi z każdej możliwej strony. Wreszcie zatrzymał się i dźgnął mieszek końcem różdżki, po czym spojrzał na Rin z mieszanymi uczuciami.
- Choćbym zgadywał cały dzień, przekonać możemy się o tym dopiero wtedy, kiedy do niego rzeczywiście zajrzymy, mam rację? - bezdźwięcznie złapał głębszy wdech i tymczasowo wsunął różdżkę za pasek spodni. Następnie wysunał obie ręce przed siebie, ledwie opuszkami dotykając węzła. Sprawa była na tyle podejrzana, by mieć na uwadzę różne scenariusze. Hej, w końcu mieli do czynienia z magią, nie? A ta potrafiła być nieprzewidywalna!
Macnął raz, macnał drugi, wreszcie zabrał się za rozsupływanie.
- Ta szkoła zdecydowanie nigdy nie przestanie mnie zadziwiać...

-No, w sumie to masz rację - przyznała mu to, chociaż musiała przyznać, że jakoś sama nie paliła się do tego, żeby odkryć, co jest w środku. Że też nie przychodziło jej do głowy żadne zaklęcie, które by jakkolwiek wykryło czarną magię. Pani Jadzia mogła mieć jakiś czujnik pod ręką, ale nie sądziła, by teraz mogła sobie spokojnie po niego pobiec i go przynieść.
Lekko nachyliła się w stronę sakiewki, zastanawiając się, co może być w środku. Przemknęło jej przez myśl, że w sumie może być to całkowicie prozaiczna rzecz, albo po prostu powietrze. Czekała jednak na rozwiązanie zagadki.

Nabierajac zdecydowanie więcej pewności, wyciągnął z sakiewki-... Procę?
- Hm - mruknął w ramach komentarza na to znalezisko. Zaraz za procą wyswobodził również i kolejny woreczek. Także i za rozwiązywanie tego zabrał się natychmiastowo. Żaden węzeł nie wygra z jego zręcznymi palcami! Żaden się nie ustrzeże!

Spojrzała na znalezisko, żeby zobaczyć...cóż, procę. Chyba błędem byłoby oczekiwać czegoś mocno większego, ale przynajmniej będzie miała co opowiadać rodzinie - o przygodzie, gdy uratowali dzielną procę ze szponów woreczka. Albo po prostu nic nie powie, tak, to też jakaś opcja.
Wzięła ostrożnie woreczek, z którego Evan wyjął procę i przechyliła go ostrożnie, by wysypać na podwyższenie to, co znajdywało się na dnie.

Evan - Pogromca Węzłów! Już wkrótce w kinach! O tak, zdecydowanie brzmiało nieźle. Jeszcze tylko znaleźć fundusze. Po co komu magia, kiedy można zostać gwiazdą filmową i reżyserem?
- Na łajnobomby to to mi nie wygląda - zauważył na głos, obracając w palcach jedną w kulek, zerkając jeszcze w kierunku odkrycia Rin. - Zdaje się, że wpadliśmy na coś niezmiernie interesującego.

Pewnie poszłaby zobaczyć ten tytuł (i potem wystawiłaby negatywną opinię, bo może).
-Powiedziałabym, że to raczej dobrze - ale jak Evan chciał znaleźć jakieś łajnobomby, to na pewno w szkole ktoś mu chętnie jakąś podrzuci. Być może nawet nie jedną.
-Ojoj, ale cudne! - wyraziła swój zachwyt pudełeczkiem. Jeśli jego zawartość okaże się dość...pospolita, zawsze mogła zachować opakowanie. O ile da się je stąd zabrać. Ostrożnie otworzyła je, jednak skierowane nieco na ukos, by w razie czego coś nie wyleciało na nią.