[Centrum] Starówka

Rod tego dnia postanowił wcześniej zamknąć swój sklep. Właśnie to zrobił, klucze schował, od razu wyjął pudełko z papierosami i zapalił jednego, idąc na ten plac. Jego sklepik nie był idealnie zlokalizowany na Starówce, ale bardzo blisko niej, to też po chwili mógł przystanąć koło fontanny i popatrzeć na nią. Jutro mają być jakieś występy.... Uśmiechnął się pod nosem, będzie co robić, a i może po tych koncertach sprzedaż nieco skoczy do góry. Oby. Tymczasem popalał sobie, przeszedł pod jedną z kamieniczek i oparł się o ścianę plecami, obserwując przewijające się tłumy.

To nie był dobry dzień dla Tiago. Nie dość, że wczoraj oglądał serial do nieco zbyt późnej godziny, dzisiaj nie mógł spokojnie posiedzieć na komendzie, bo wysłano go na patrol (który miał wpisany w grafik od dawna, ale hej! Kto przejmowałby się grafikami?). Też coś! Jakby nie było od tego straży miejskiej! Ludzie jednak zdawali się bardziej szanować mundur policyjny.  
Kolega siedział w radiowozie, przerwę pożytkując na drzemkę, ale Tiago nie chciał męczyć się w aucie. Skoczył na chwilę do kawiarni, po kawę na wynos, oparł się o samochód i cieszył słońcem. Czasami trochę mu go brakowało.
Kątem oka dostrzegł palącego mężczyznę, uznał jednak, że miejsce nie jest wystarczająco publiczne, by wlepić mu mandat.
- Papierosy szkodzą zdrowiu, obywatelu. - Pouczył go mimo wszystko, zastanawiając się, jaka będzie reakcja. Może chłopak przestraszy się, że dostanie grzywnę?

Chłopak może, ale ten mężczyzna niekoniecznie. Rod spojrzał na policjanta z uniesionymi brwiami, dym dmuchnął na bok, by mężczyzny nie zadymić.
- Nie są też zakazane, Panie Władzo. - odparł i strącił nieco popiołu do pojemniczka przy śmietniku. - Czyżbym wyglądał podejrzanie, skoro stałem się obiektem zainteresowania?
Spojrzał na śniadego mężczyznę z zaciekawieniem.

- Trzeba dbać o zdrowie obywateli. - Tiago błysnął zębami w uśmiechu, choć był nieco rozczarowany, że mężczyzna nie podkulił ogona. To nie tak, że sierżantowi sztabowemu da Costa zdarzało się nadużywać władzy. Po prostu lubił, gdy ludzie go respektowali.
Przeszło mu przez myśl, że mógłby go wylegitymować, tak dla zasady.
Ale wtedy musiałby odłożyć kawę. Upił łyczek z tekturowego kubka, czego zaraz pożałował, bo kawa była jeszcze bardzo gorąca.
- Najlepiej rzucić i trochę zaoszczędzić na zdrowiu i pieniądzach, mm?

Rod uniósł brewki, zaskoczony takim obrotem spraw.
- Kawa jest prekursorem nadciśnienia, do tego wypłukuje żelazo z organizmu, a to prowadzi do anemii. Skoro Pan dba o zdrowie obywateli, czemu nie zacznie Pan od siebie? W końcu sam jest Pan jednym z obywateli.
Owszem, Rod pije kawę, pije jej sporo. Wie, czym to się kiedyś skończy, ale nie obchodzi go to. W tym momencie tylko spojrzał na policjanta i tylko czekał na to, co on odpowie.

Tiago zaśmiał się głośno.
- Celna uwaga! - Docenił, nie zważając na to, że roześmiany policjant może być widokiem nieco niecodziennym. - Gdybym miał czas na wyspanie się, pewnie nie piłbym tej kawy. Ale kawa przynajmniej smakuje, a papieros?
Przełożył kubek do drugiej ręki, bo zaczął go parzyć w palce. Poprawił czapkę.
- Chyba powinienem dawać przykład postawy obywatelskiej?

W odpowiedzi Rod sam się uśmiechnął szeroko i spojrzał na policjanta, jak na zwykłego człowieka, kolegę nawet.
- Z pewnością tak by wypadało, jednak nie można odmawiać sobie przyjemności. - rzekł, po czym zaciągnął się i wypuścił dym z ust w bok - Mnie osobiście palenie uspokaja, pozwala się wyciszyć, szczególnie po pracy. Dlatego też nie chciałbym z nich rezygnować, nawet jeśli znam ich złą stronę.
Rod spojrzał w kierunku środka placu, gdzie ludzie spacerowali najchętniej. Wspomniało mu się, jak sam jako dziecko tutaj biegał. Stare czasy... Czasem Rod się zastanawiał, gdzie się podziały zabawy z jego dzieciństwa, nim wynaleziono te wszystkie technologie. Wszak kiedyś dzieci nie dostawały na piąte urodziny komputera, tylko rower. Nie żeby technika była zła...
Tak się złapał na wspominkach, a przecież ma rozmówcę. Potrząsnął głową i spojrzał na Tiago (choć jego imienia nie zna).
- Idzie Pan na jutrzejsze koncerty? - zagadnął jeszcze.

Starał się obserwować plac, choć słońce nieco go oślepiało. Na krótkie chwile przymykał oczy, kierował twarz prosto ku słońcu i cieszył się jego ciepłem. Gdyby coś się działo, ktoś na pewno podniósłby krzyk.
- To może coś innego na odstresowanie? Teraz popularne są sporty, mm? Siłownia, bieganie, te sprawy. Można się tym zmęczyć. - A wtedy nie ma się już siły na nic, z pewnością nie na nerwy.
Koncerty! Tiago prawie o nich zapomniał.
- Będę je obstawiał. - Przypomniał sobie. - Więc mimo wszystko skorzystam.

Na słowo o sportach Rod aż się bardziej zaciągnął. On. Grać. Nie, po prostu... nie. Nie umie za bardzo ani w drużynowe gry (nie jest dobry we współpracy) ani w te indywidualne, zawsze znajdują się silniejsi, lepsi. Nie cierpiał tego, nie cierpiał, gdy ktoś jest lepszy. Tylko jedna dyscyplina jest wyjątkiem.
- Nie ma teraz odpowiedniej pory roku, bym pojechał na narty, Panie władzo. - rzekł poważniej, tuż po wypuszczeniu dymu.
Z niesmakiem odkrył, że papieros mu się już kończy. Niby co dobre szybko się kończy, ale on o tym zapomina i zawsze się dziwi, co tak szybko. Powinien być dwa razy dłuższy...
- Ma Pan muzykę za darmo. Chociaż w pracy, to nie pełna satysfakcja, wszak będzie musiał Pan uważać, czyż nie? - rzekł nieco pewniejszym tonem.

- Ale tu niedaleko - Wskazał najpewniej przypadkowy kierunek. - Jest całkiem przyjemna siłownia. I niezbyt droga. Choć tak naprawdę nie wiem, bo mam zniżki ze względu na pracę. - Policjant musiał zachowywać przyzwoitą kondycję, a przynajmniej takie było założenie. Tiago nie przestawał uśmiechać się. - Wolałbym przyjść na koncert sam, bez munduru. Chciałem nawet kupić bilety jakiś czas temu, dla mnie i mojej dziewczyny, ale nie mam obydwu. Może to i lepiej? Będzie odrobinę bezpieczniej.

- Siłownia kojarzy mi się z pakerami, ami do takiego daleko. Z całym szacunkiem, chyba wolę palić. - odparł z drobną nutką rozbawienia, choć tutaj krył się tak naprawdę strach. Pełno wielkich, napakowanych facetów patrzących na niego z góry, brrr... Wolał tego uniknąć.
Spojrzał z lekko przymrużonymi oczyma na mężczyznę, ale dopiero po chwili załapał sens jego dalszych słów, co też widać po nim było, jak ta żaróweczka się zapala.
- Cóż... mam gratulować darmowego koncertu, czy połączyć się w bólu braku dziewczyny? - zapytał. No bo i sam dziewczyny nie posiadał...

Tiago spojrzał po sobie. Mundur był dość obszerny, ale nie można było ukryć faktu, że jest raczej chuchrem niż pakerem, a jeśli ma jakieś mięśnie, są w rozsądnych rozmiarach.
- Mm. - Mruknął i upił kawy. - Co jak co, ale nie mam się za pakera, a ćwiczę co najmniej trzy razy w tygodniu. Wszystko z umiarem, obywatelu.
By zaakcentować umiar, sięgnął przez uchyloną szybę do radiowozu i z papierowej torby wyciągnął pączka. A może to nie metafora, a po prostu głód.
Wgryzł się w pączka, aż lukier został mu na ustach. Machnął ręką, słysząc pytanie mężczyzny.
- Najlepiej żadne z tych! Wytrzymaliśmy ze sobą tydzień, więc to żaden związek, a na koncercie i tak nie będzie zespołu, na który czekałem. To będzie praca jak praca.

- Widać ten umiar po Was, Panie władzo. - odciął się, obserwując mężczyznę. Nie to, żeby ten pączek go zniesmaczył, bo Rod jest dość tolerancyjną osobą, po prostu ten akcent wydał mu się dość zabawny, przez to też na buźkę Austriaka wypłynął uśmiech.
- Oj, każda praca jest inna. Nie umie się Pan cieszyć z dnia? A związek na chwilę też nie jest taki zły, mała przygoda, nic więcej.
Zgasił papierosa i wyrzucił do śmieci. Owszem, jest okropną osobą pod względem moralności, nie uważa za nic złego takich tworów, jak sexfriend, czy związek dla zabawy. Nie uważa też, że jego moralność jest zła. Oby tylko szanowny policjant się tym nie zraził...

- Z niczym nie można przesadzić, prawda? - W pączku nie było nic do zniesmaczenia. Również sposób, w jaki Tiago jadł, nie zostawiał wiele do życzenia. Pod ręką miał chusteczkę, która raz po raz ocierał usta. Językiem sięgnął poza wargę tylko wtedy, gdy wydawało mu się, że marmolada wyciekła mu na brodę.
- Taka przygoda na chwilę to wcale nie związek. - Powiedział pewnie. - Przygoda, jak mówisz, raczej zabawa. W każdym razie, jutro będę sam. Albo z Johnem. - Wskazał na radiowóz. Kolega już nie drzemał, a bawił się telefonem.

- Są rzeczy, z którymi nie da się nigdy przesadzić. Ot, muzyka. - odparł z uśmiechem i poprawił sobie koszulę - W każdym razie, miłej zabawy życzę. Być może spotkamy się jutro, więc do zobaczenia.
Skinął mu głową i oddalił się, kierując się ku swojej dzielnicy. Czuł się zmęczony po pracy, trochę też po tej rozmowie. Nie żeby policjant był złą osobą, ale Rod wyczuł, że obaj reprezentują chyba odmienną hierarchię wartości. Ciężko się dogadać przy tej różnicy. W każdym razie, odmaszerował.
[z/t]

Nastał dzień drugi.



Rod oczywiście nie mógł przegapić tego wydarzenia, przybył tutaj już godzinę temu. Stał dość blisko sceny, obserwował ostatnie korekty oświetlenia, podsłuchiwał rozmowy. Zrobił kilka(naście) zdjęć aparatem w telefonie komórkowym i póki co po prostu rozglądał się, zaciekawiony.

Francis przyszedł na koncert nawet nie dla samej muzyki, a dla atmosfery. Lubił napawać sie odmiennością takich eventów. Cóż, w końcu azwyczaj nie można było spotkać tylu ludzi na rynku. Każde takie wydarzenie miało swoja, charakterystyczną atmosfere. Poza tym, Francuz przyszedł sam, o dziwo. Liczył na to, ze pozna kogoś nowego lub spotka już znajomą osobe. W końcu miasteczko do największych nie należy, wiec a nuż sie na kogoś trafi. Przechadzał sie między ludźmi, aż wyłapał w tłumie znajomą twarz. Postać była w mundurze policyjnym, czyli Tiago był tutaj w ramach pracy, hm. Francis podszedł do niego.
-No i jak Ci sie pilnuje tych wszystkich ludzi, hm? Chyba nie jest aż tak źle, bywało mniej spokojnie, oui?-uśmiechnął sie do znajomego- a w ogóle to Salut, miło Cie widzieć, Tiago.

Tiago nie bawił się dobrze. Muzyka grała, ale nie było kolegów, raczej partnerzy z pracy. Była też butelka wody mineralnej, a nie piwo, które kusiło z namiotu nieopodal. Przynajmniej był spokój.
Obrócił się, słysząc znajomy głos.
- Francis! - Ucieszył się i uśmiechnął. Przyjazna twarz w tłumie podziałała pozytywnie na nastawienie. - Cześć. Jest spokojnie i nic się nie dzieje, ale to chyba dobrze, prawda? Przyszedłeś posłuchać?

-Oui, oui to bardzo dobrze. - przytaknął mu i ustapił miejsca jakimś przechodzącym ludziom-Można tak powiedzieć. Muzyka niby przyjemna, ale hm, przyszedłem raczej z nudy? No, można tak powiedzieć. COś niezwykłego się po prostu dzieje, a to małe miasto, wiec nie często są takie eventy, wiec można było wyjść z domu.- wzruszył ramionami.- Poza tym, liczyłem na przyjemną atmosfere, nie jest źle, ale chyba nastepnym razem wybiore sie do kawiarni na coś jazzowego.- tak sie pożalił, bo czemu by nie- Swoją drogą, dawno sie nie widzieliśmy, hm? Masz moze chwile w tym tygodniu?

- Szkoda, że nie przyjechały większe zespoły, mm? - Zerknął w stronę sceny, jakby spodziewał się tam co najmniej Led Zeppelin albo innej Adele. - Jak już się rozkręci, przy mnie zobaczysz prędzej agresywnych pijących i zagubione dzieci niż miłą atmosferę, więc radziłbym podejść pod scenę. - Poprawił czapkę i rozejrzał się, po raz kolejny sprawdzając, czy wszystko jest w porządku. Oparł się o radiowóz "sukę", którą przyjechali. - Jutro mam wolny dzień. A pojutrze tylko osiem godzin rano.

Francis machnął ręką jakby takie wydarzenia były czymś rutynowym.
- Taka praca, hm? Mozna sie cieszyc w sumie, ze tylko takie sytuacje sie zdarzaja, a nie, tfu, tfu, jakies bardziej nieprzyjemne.- schował rece do kieszeni, bo mimo braku ujemnych temperatur wciaz nie było najcieplej- Jutro? Hm, Bien. U mnie to luzno z godzinami, ale chyba najlepiej by było pod wieczór? chyba, ze wolisz pojutrze. Chyba sie dostosuje tym razem. -uśmiechnął sie półgębkiem.

- Póki nie będzie strzelaniny, będę zadowolony - zażartował kiepsko. Gdyby rzeczywiście ktoś zaczął strzelać, mogłoby zrobić się gorąco. Tiago pistoletu używał tylko na strzelnicy i choć ciągle miał go przy sobie, nie chciał korzystać z niego teraz. - Hm? Jutro pójdziemy na piwo i jazz?

Francuz słuchając odpowiedzi Tiago rozejrzał się dookoła. Nie było w pobliżu żadnego zakazu palenia, ani też nie był w strefie stolikowej, więc mógł spokojnie zapalić. Wyciągnął z kieszeni papierośnice, nie wyglądającą na najdroższą, ale zawsze to wygodna i całkiem stylowa rzecz.
- Piwo, jakiś drink ewentualnie. Tylko sprawdzę czy na pewno jest wieczór z jazzem, w sumie to żadna różnica, byleby nie było jednej z tych potańcówek dla emerytów to można iśc.- zaśmiał sie.

Wania też się kręcił po placu, jakoś udało mu się przepchać nieopodal sceny. Stał sobie, oparty luźno o barierkę, patrzył w kierunku sceny jakby samymi oczyma miał wyczarować, że muzycy zaraz wyjdą.
Jakoś obok niego policjant się rozgadał z jakimś obywatelem, Ruski wyłapywał co drugie, trzecie słówko, ale akurat ten fragment o strzelaninie do niego dotarł.
- Ej no, wtedy będzie weselej, nie? - wtrącił się swoim niezbyt mądrym tonem wypowiedzi, zerkając na blondyna, to na glinę.