Prawie jak Słowacja

Imię:
Dušan
Nazwisko:
Vošnjak

Charakter:
Wchodząc w kontakty ze Słoweńcem, większość osób, nie znając jego pochodzenia, pewnikiem uzna go za mieszkańca któregoś z krajów niemieckich. Sam Dušan, usłyszawszy to, pewnikiem z początku będzie się uśmiechać nieco zakłopotany, by zaraz potem wyjawić swemu rozmówcy prawdę.
Słowenia jest małym, ślicznym kraikiem. Kraikiem spokojnym, nie wszczynającym burd, powstań, nie mających większych ambicji. Tak przynajmniej było to pewnego czasu. Czując, co się w Jugosławii zaczyna dziać, skorzystała z okazji i jak najszybciej czmychnęła na swoje. Spowodowało to, że jest teraz jednym z najlepiej rozwijających się państw Unii Europejskiej. Wszystko to zawdzięcza swoim ludziom, którzy są narodem z natury pracowitym. Taki jest i sam Dušan, który zza biurka nie wyjdzie, póki wszystkiego nie dokończy. Niczym prawdziwy Niemiec zawsze utrzymuje w swoim otoczeniu porządek, samemu będąc bardzo dobrze zorganizowanym. Jeśli tylko zajdzie taka potrzeba, zostanie po godzinach, zasypiając na stojąco, by wszystko dopiąć na ostatni guzik. A guzik ten musi być idealny, okrąglutki i błyszczący. Jeśli coś robić, to robić to porządnie. Żadnego "na odwal", żadnego obijania się, jednocześnie przestrzegając przerw. Można więc bez problemu stwierdzić, że jest osobą sumienną, dzielnie wypełniającą swoje obowiązki, które stety niestety często doprowadzają go do stanu wycieńczenia fizycznego, gdy nazbiera się ich aż za dużo. Dodatkowym problemem jest fakt, że należy do typu ludzi, jakich łatwo jest wykorzystać. Trudno mu odmówić większości osób, zwłaszcza gdy te są dla niego w jakiś sposób bliskie. Szczególnie rodzina często zwykła mu wchodzić na głowę. Jak najbardziej ze swojej słabości zdaje sobie sprawę i próbuje wszystkie takie próby ukrócić, jednak z dość marnym skutkiem. Mimo wszystko pomaganie sprawia mu niejaką przyjemność.
Z drugiej strony potrafi być strasznym egoistą i bez problemu zostawić kogoś w trudnej sytuacji, jeśli tylko nie widzi w tym swojego zysku. Najważniejszym celem w jego życiu wydaje się własne dobro, które zaczął doceniać dopiero po odłączeniu się od pozostałych. Jest przy tym strasznie tchórzliwy i często nie powie nikomu prosto w twarz, że nie spełni prośby, a raczej będzie unikał danej osoby, aż ta w końcu o wszystkim zapomni. Jeśli jednak ktoś wytrzyma wystarczająco długo, w końcu zdobędzie się na odwagę, by powiedzieć te krótkie, nieco jąkliwe "nie".
Jest osobą mocno introwertyczną i początkowe zawieranie z nim znajomości może być dość trudno. Stara się jednak ze wszystkich swoich sił. Z pewnością nie można powiedzieć, że jest niemiły. Dušan wręcz ocieka słodyczą wobec innych osób, jeśli te nie zaszły mu za skórę. Jest przy tym dość skromny, więc wejście mu na głowę nie jest żadnym problemem. Na nowe znajomości jest bardzo otwarty i nigdy nie osądza książki po okładce. Jednocześnie jest dość szczery, lecz nie w sposób nachalny czy agresywny, a raczej mocno sugestywny. Nim powie coś otwarcie, przemyśli wszystko kilka razy, by w końcu wybrać najlepszą wersję. To chyba właśnie ta cecha najbardziej odróżnia go od reszty rodziny Bałkańskiej i pozwala domniemać, że tak naprawdę to Niemiec w przebraniu.
Z początku może wydawać się nieco oziębły. Nie potrafi sam zbytnio zagaić rozmowy, chyba że schodzi ona na tory, którymi sam Słoweniec się w miarę interesuje. Nie ma ich co prawda za wiele. Należą do nich głównie sporty zimowe. Sam Dušan świetnie jeździ na nartach, choć skakać się boi. Dobrze radzi sobie także w łyżwami i, choć mogłoby się to wydawać nieco nieprawdopodobne, uwielbia hokej na lodzie. Nie radzi sobie najlepiej z kulturą. Uwielbia słuchać muzyki, choć sam za grosz nie ma talentu zarówno do grania jak i śpiewania. Malarz też z niego żaden. Całkiem dobrze pisze, choć nigdy się do tego nie przyzna. Taniec w jego przypadku kończy się podeptaniem nóg partnerowi lub wypadku własnym. Jego kultura tak właściwie jest mieszanką wpływów włoskich, austriackich, węgierskich i nieco bałkańskich. Zna za to świetnie większość filozofii, a sam ma zapędy nieco marksistowskie i idealistyczne.
Nie znosi tandety. Lubi się otaczać rzeczami drogimi i dobrze zrobionymi. Jego dom wygląda jak żywcem wyciągnięty z folderu dla turystów- mały, przytulny i zadbany. Przed wejściem ogródek z grządkami kwiatów, w garażu mercedes, a w kuchni nieskazitelna czystość.
Bywają dni, że odzywa się w nim natura romantycznego melancholika. Lubi wtedy powspominać stare, dobre czasy Jugosławii, choć wcale tak wspaniale wtedy nie było. Tęskni mocno za Serbią i resztą tej szalonej gromadki. Zbiera mu się na wspominki i nagłe okazywanie uczuć, najczęściej pod wpływem procentów. Głowę ma bardzo słabą. Dwa kieliszki wina potrafią z niego uczynić wylewnego, nieco potykającego się mazgaja, którego uczucia zmieniają się jak w kalejdoskopie. Unika zatem alkoholu, choć od czasu do czasu ma chwile słabości.
Źle radzi sobie z dotykiem obcych osób. Niewiadomo do końca czym jest to spowodowane. Dla własnego bezpieczeństwa lepiej go nie przytulać, czochrać czy wyczyniać cokolwiek z jego ciałem bez wcześniejszej zgody. Na próby zrobienia którejkolwiek z wymienionych rzeczy może zareagować agresywnie, lecz nie musi. Z pewnością jednak pogniewa się na osobę, która mu taką przykrość uczyniła, obdarzy ją firmowym Spojrzeniem, po czym zgarnie niewidzialny pyłek z ubrania/poprawi włosy.
Bardzo lubi narzekać, co jest chyba jedną z niewielu typowo słowiańskich cech w jego charakterze. Jak raz zacznie jakiś niezbyt przyjemny temat, tak go nie skończy samodzielnie, dopóki ktoś podstępem nie sprowadzi go na inne tory myślowe.
Bywa zazdrosny o wszystko. Od relacji po przedmioty. Stara się więc zawsze być tym najlepszym, choć bywają osoby, z którymi aż tak bardzo nie konkuruje. Głównie dlatego, że widzi w nich swój ideał, jakim sam chce być.
Taki właśnie jest Dušan. Nieco pogmatwany i miejscami sprzeczny. Z pewnością bardziej niemiecki niż słowiański, lecz za Słowianami strasznie tęskniący. Wiecznie zapracowany, ale bardzo z tego powodu szczęśliwy.

Wygląd :
Z wyglądem swym Dušan mógłby uchodzić za aniołka lub inną istotę boską. Problemem nie pozwalającym mu w pełni się do pierwszego zakwalifikować jest wzrost, który raczej nie pasuje do wizji słodkiego, nieco grubaśnego cherubinka, latającego nad głowami ludzi. O tak! Dušan jest wysoki! Całe 180 centymetrów wzrostu, podparte dodatkowo jeszcze grubą podeszwą buta. Może to i mały kraik, ale stworzony przez wielkich ludzi.
Słoweniec nie wygląda raczej na typowego mieszkańca Bałkan (i oczywiście się za takiego nie uważa). Od reszty rodziny odróżnia go bladsza cera. Niezbyt dużo czasu spędza na świeżym powietrzu. Siedzi raczej zamknięty w czterech ścianach swojej twierdzy. Twarz ma bardzo delikatną, acz smukłą i noszącą znamiona męskości. Nie zagościsz na niej nigdy zarostu. Pomijając fakt, że dba o nią tak dobrze, jak o resztę swojego dobytku, nie ma ona skłonności do porastania. Oczy posiada niebieskie w dość żywym odcieniu. W dodatku są dość duże. Włosy sięgają ramion. Mają odcień złotego blondu. Zawsze sczesuje je w niski kucyk, który dość trudno dostrzec. Z przodu posiadają niezorganizowaną grzywkę.
Stara się chodzić zawsze zadbany. Wprawne oko dostrzeże, że na jego ciele leży dobrze skrojony, ręcznie szyty garnitur, na ręce błyszczy nowiutki, srebrny Rolex a we włosach spoczywają okulary kupione po ostatniej wizycie we Włoszech. Ubrania są zawsze idealnie wyprasowane i dobrze dobrane.
Na jego twarzy gości zazwyczaj pogodny uśmiech, którym obdarza każdego- bez względu czy przepada lub zna daną osobę. Miejscami można dostrzec różne tiki nerwowe- kręcenie palcami, tupanie nogą, zabawa guzikami. Stara się patrzeć w oczy swego rozmówcy, choć, gdy sytuacja go przytłacza, spuszcza wzrok na swoje śliczne, skórzane buty. Zdenerwowany lub zawstydzony automatycznie zaczyna się czerwienić i trudno w sumie u niego te uczucia odróżnić.
Głos ma dość miękki, spokojny, nie nadający się do krzyczenia na innych.

Relacje:

Austria
Austria jako jedno z pierwszych państw wsparło Słowenię na jej drodze ku niezależności. Dušan nie wnikał ile z tego było spowodowane niechęcią Rodericha do reszty jego rodzeństwa, a ile właściwą sympatią, bo pomoc przyjął, podziękował i nawet był nieco wdzięczny. Obecnie darzą się dość pozytywnym uczuciem, choć w chwilach słabości alkoholowej Słoweniec potrafi mu wypomnieć dyskryminację za starych czasów.

Chorwacja
Mają małe problemy z ustaleniem granic oraz taką jedną małą elektrownią atomową na granicy, które przechodzi sobie z rąk do rąk, ale generalnie nic do Chorwacji nie ma.

Niemcy
Notice me senpai. Znaczy ekhm... Źródło wszelakich cnót w oczach biednego Słoweńca. Kocha Ludwiga miłością skrytą i nieco prześladowczą. Po cichu pragnie być taki jak on.

Serbia
Jeden z braci. Nie robi mu żadnych wyrzutów w stosunku do Jugosławii, rozstali się zresztą  w dość pokojowych warunkach. Bardzo za Vukiem tęskni i z chęcią korzysta z możliwości przyjechania na jakikolwiek festiwal u niego się odbywający. Po części zazdrości mu tej wolności, którą posiada- zarówno duchowej jak i fizycznej- z drugiej ta wolność często go irytuje.

Węgry
Całkiem dobre relacje. W przeciwieństwie do innych krajów należących kiedyś do Austro-Węgier, Słowenia respektuje prawa tej mniejszości w swoich granicach. Oba państwa prowadzą kooperację w wielu dziedzinach- chociażby wojskowej. Samą Elisabeth Dušan traktuje trochę jak starszą siostrę, do której może się zwrócić z każdym problemem. Szanuje ją jako kobietę i nie wypomina jej żadnych błędów.

Włochy Północne
Bardzo dobre relacje opierające się głównie na wspólnej historii oraz wymianie handlowej. Feliciano być może i jest starszy od Słoweńca, ale traktuje go raczej jak młodszego brata, którego nigdy nie miał.

Bułgaria, Bośnia, Czarnogóra, Macedonia- Taka tam rodzina, którą baaardzo kocha.

Słowenia nie ma złych relacji. Serio. Nie da się. Za dobra osoba z Dušana.

Ciekawostki:
♥ Lubi konie, ale się ich boi. Podziwia więc sobie z daleka.
♥ Lubi też smoki i to bardzo. Jakby istniały naprawdę pewnie też by podziwiał z daleka, choć kto wie...
♥ Edukacja stoi u niego na bardzo wysokim poziomie, choć ma zaledwie 4 szkoły wyższe...
♥ ... i w sumie nie ma co się dziwić, bo Słowenia jest tylko nieco większa od województwa zachodniopomorskiego.
♥ Ale jakimś cudem na tych 20 tys. kilometrów kwadratowych zdołało się upchnąć piękne, acz króciutkie wybrzeże i góry.
♥ I elektrownię atomową, która mimo awarii nie wybuchła. Da się? Da się!
♥ O i jaskinie. Z tego powodu nie boi się ciemnych, mrocznych, wilgotnych, ciasnych miejsc.
♥ Za to nie przepada za otwartą przestrzenią.
♥ Lubi wino, za to wino nie lubi jego.
♥ Boi się fajerwerków.
♥ I cholera wie czemu, bo jakimś cudem nie przeszkadzają mu odgłosy wystrzału. Sam z bronią palną zresztą świetnie się posługuje.
♥ Za zbyt częste mylenie go ze Słowacją można przywołać Szatana, który opęta Słoweńca i da ci w pysk.
♥ Przy zbyt dużej ilości starszego rodzeństwa na metr kwadratowy, potrafi zachowywać się jak gówniarz.
♥ Doskonale mówi po niemiecku i angielsku.
♥ Zwykł nosić przy sobie paralizator.
♥ Nikt go jeszcze łaskawie nie uświadomił skąd się biorą dzieci.
♥ Nie wiadomo czy to zgermanizowany Słowianin czy zeslawizowany Germanin.
♥ Nie uważa się za część Bałkanów.
♥ Tak na serio jest dość stary, ale swojego dzieciństwa w ogóle nie pamięta.
♥ Jaka jest najkrótsza historia miłosna? Zakochana para spacerująca po słoweńskim wybrzeżu.
♥ Jak wygląda zmienianie biegów w aucie w Słowenii? Jedynka, dwójka, granica.
♥ Pisałam tę kartę o 2 w nocy, miejcie litość i nie patrzcie na błędy-- I dziękuję Mal za piękne suchary. Kocham Cię słoneczko ♥
♥ Chciałabym także podziękować mamie, która o 1:30 zajrzała zaspana do pokoju i spytała brzydkimi słowami, co ja robię. Piszę KP mamo, piszę KP :C
♥ Chciałam dodać milion obrazków, ale Szop Fotujący mi umarł