Podziemia - Pokój Wspólny Ślizgonów

Martijn dalej nie widział powodu, dla którego musiałby się przejmować.
- Jak będę mieć ochotę to pójdę - wzruszył ramionami. - Więc się tak nie ekscytuj, dziewczynko.
Co jak co, ale nie zamierza wnikać, czy to dziewczynka, czy jednak jakiś chłopiec. Jeśli jakiś dzieciak się przez to obrazi, to nie jego problem.
- A co, nikt was pisać nie nauczył? Słuchaj, smarku. Nie obchodzi mnie wasze wypracowanie. Jeśli nawet traficie mnie drętwotą, to tylko narobicie sobie więcej kłopotów. Jesteście pewni, że chcecie mieć ze mną na pieńku, tak wam zależy? - sprawił wrażenie nieco zainteresowanego.
Chociaż to chyba jedynie wrażenie. Mimo wszystko nie byłby zainteresowany dręczeniem dzieciarni tak na dłuższa metę, to byłaby gra niewarta świeczki. Ale zablefować sobie może, czemu nie.

Udało mu się ocalić torbę przed zadeptaniem i to było najważniejsze. Gorzej z tym, że Martijn dał się sprowokować smarkaczom z drugiego roku. Jeszcze gorzej, że dzieciaki miały przy sobie łajnobomby i nie zawahały się ich użyć przeciwko starszemu koledze. Pech to pech, Virgil natomiast poczuł nagłą potrzebę ewakuacji z miejsca zdarzenia. Bo jeśli ktoś przyjdzie, np. prefekt i zobaczy to zamieszanie, to rudzielec prawdopodobnie będzie pierwszym podejrzanym, nawet jeśli rzucanie łajnobombami uważa za żart poniżej poziomu. A jeśli postanowią go przeszukać, to kaplica. Ale z drugiej strony głupio tak zostawić Martijna.
- Wiesz, co, może idź się doprowadzić do porządku, zanim ktoś tu przyjdzie i nas zobaczy. - im szybciej się stąd wyniosą, tym lepiej. No a poza tym Virgil musi jeszcze iść zanieść przesyłkę w umówione miejsce.

Skrzywił się. Jak nadarzy się okazja, to da bachorom nauczkę! Ale na razie zajmie się sobą, tak. Akurat tutaj Virgil ma rację, trzeba doprowadzić się do porządku.
- Tak będzie najlepiej - przytaknął. - Szybko się wykąpię i spadam stąd.
Nie zamierza z tym zwlekać, więc wziął poszedł po czyste ciuchy, nie oglądając się na rudzielca. Virgil na pewno zaraz sam się stąd zmyje i spotkają się w innym miejscu. O ile uda im się spotkać i żadnemu z nich nie wypadnie nic po drodze.
W każdym razie, Martijn bez zwlekania ewakuował się stąd i poszedł wziąć szybki prysznic, żeby doprowadzić się do porządku.

[z/t]

Virgil również nie zamierzał marnować czasu na siedzenie w pomieszczeniu, w którym smarkacze zdetonowali łajnobombę.
- Bine, to do później. - pożegnał kolegę. Martijn posłuchał jego rady, a szczura prawdopodobnie teraz i tak nie odnajdzie. Zbyt duży hałas i jeszcze ten smród na pewno go spłoszyły. Tak więc zarzucił torbę na ramię, po czym szybkim krokiem opuścił Pokój Wspólny. Musi zanieść te rzeczy w umówione miejsce na czas.

[z/t]